مدرسه علمیه امام حسین ( علیه السلام )چالوس

در آیات متعددی از قرآن، آشکارا جریان بازگشت افرادی از مردگان به دنیا مطرح شده است و روایت زیادی از اهل بیت ^{علیه السلام} در تفسیر این آیات وارد شده است.

از نمونه های بسیار روشن رجعت و بازگشت به دنیا جریان عزیر است. او سپس از این که صد سال مرده بود، به اراده الهی زنده شده و به دنیا بازگشت و سالیان زیادی زندگی کرد.¹

خداوند در آیه 56 سوره بقره فرموده است:

« ثم بعثناکم من بعد موتکم لعلکم تشکرون»؛

آنگاه شما را پس از مرگتان برانگیختیم تا شاید سپاسگذار باشد.

این آیه در مورد هفتاد نفر از برگزیدگان قوم موسی ^{علیه السلام} است که همراه آن حضرت به کوه طور رفتند تا گفت و گوی موسی ^{علیه السلام} با خداوند را ببینند و گرفتن الواح از جانب خدا را شاهد باشند. وقتی گفت وگوی موسی ^{علیه السلام} را با خدا دیدند گفتند: « ای موسی ما به تو ایمان نمی آوریم مگر اینکه خداوند را آشکارا ببینیم».

موسی آنها را از این خواسته بی جا و غیر ممکن بازداشت ولی آنها اصرار کردند و سرانجام به صاعقه الهی گرفتار شده و همگی مردند. موسی ^{علیه السلام} از این واقعه ناراحت شد و نسبت به پیامدهای آن در میان بنی اسرائیل نگران بود بنابراین از خداوند خواست که آنها را به زندگی برگرداند. درخواست او پذیرفتهخ شد و مطابق آیه یاد شده خداوند آنها را به زندگی دنیا برگردانید.² به گونه ای که طبق روایتی از امام علی ^{علیه السلام 3}، این عدّه به خانه های خود بازگشتند و مدتی زندگی کردند و صاحب فرزند شدند و پس از رسیدن اجلشان از دنیا رفتند.⁴

آیاتی از قرآن نیز، دلیل بر « رجعت به دنیا در آینده » است.

در آیه 83 سوره نمل می فرماید:

« و یوم نحشر من کل امة فوجاً ممن یکذب بایاتنا فهم یوزعون»؛

روزی که از هر امتی گروهی را برمی انگیزیم از آنها که آیت ما را تکذیب می کردند، پس آنها بازداشته می شوند.

در این آیه سخن از روزی است که در آن گروهی از مردم برانگیخته می شوند بنابراین اشاره به روزی غیر از روز قیامت دارد زیرا که در قیامت همه انسانها از اولین تا آخرین محشور می شوند. مرحوم طبرسی (ره) در تفسیر مجمع البیان نوشته است که براساس روایات بسیار از اهل بیت ^{علیهم السلام} این آیه مربوط به گروهی از شیعیان حضرت مهدی ^{علیه السلام} و نیز عده ای از دشمنان آن حضرت است که در دوران ظهور او به دنیا باز می گردند.5

در یکی از آن روایات آمده که از امام صادق ^{علیه السلام} درباره این آیه سؤال شد؛ آن حضرت فرمود: مردم در مورد آن چه می گویند؟ راوی گفت: آنها می گویند: این آیه درباره قیامت است. امام صادق ^{علیه السلام} فرمود:

« آیا خداوند در روز قیامت گروهی را برمی انگیزد و گروه دیگر را رها می کند؟! [ اینگونه نیست ] این آیه درباره رجعت است. اما آیه قیامت این آیه است [ که خداوند می فرماید ]: « و حشرنا هم فلم نغادر منهم احداً» [ یعنی: آنان را برانگیختیم هیچ کس از آنها را وانگذاشتیم ]».6

و در آیه 95 سوره انبیاء آمده است:

« و حرام علی قریة اهلکناها أنهم لایرجعون »

ممتع است ـ باز آمدن به دنیا ـ بر مردم شهری که آن را هلاک کردیم که آنها برنمی گردند. این آیه نیز از مهم ترین دلیل های رجعت است، زیرا در قیامت همه مردمان و از جمله اقوام هلاک شده به عذاب الهی برمی گردند. این حقیقت در روایات متعدد بیان گردیده است.

امام باقر و امام صادق ^{علیهم السلام} در تفسیر این آیه فرمودند:

« هر قریه ای که خداوند اهل آن را با عذاب هلاک کرده است در رجعت بازنمی گرداند. این آیه از بزرگترین دلائل رجعت است زیرا هیچ کس از مسلمانان منکر آن نیست که همه مردم در قیامت بازمیگردند چه کسی که هلاک شده و چه کسی که هلاک نشده است پس سخن خداوند [ که فرمده ] لایرجعون [ = بازنمی گردند ] مربوط به رجعت است اما در قیامت [ هلاک شدگان به عذاب الهی هم ] بازمی گردند تا در آتش داخل شوند».7

پی نوشتها:

1 ـ بقره، 259 .

2 ـ ر. ک تفسیر نمونه، ج 1 ، صص 257 ـ 259 .

3 ـ بحارالانوار، ج 53، ص 73 و 129 .

4 ـ آیات دیگری مانند بقره/259 و بقره/73 و بقره/243 نیز بر زنده شدن و بازگشتن به این دنیا دلالت دارد.

5 ـ مجمع البیان، ذیل آیه 83 سوره نمل .

6 ـ بحارالانوار، ج 53، ص 51 .

7 ـ بحارالانوار، ج 53، ص 52، ح 29. ( برگرفته از کتاب نگین آفرینش )

الهی! بیاموز تا سرِّ دین بدانیم، بر فروز تا در تاریکی نمانیم؛ تلقین کن تا ادب شرع بدانیم،

توفیق ده تا در خلأ طمع نمانیم، تو نواز که دیگران ندانند، تو نساز که دیگران نتوانند؛

همه را از خودپرستی رهایی ده، همه را به خود آشنایی ده؛ همه را از مکر شیطان نگاه دار،

همه را از کینه نفس آگاه دار.

الهی! دلی ده که طاعت افزاید، طاعتی ده که به بهشت راهنمون آید؛ علمی ده که در او آتش هوا نبود،

عملی ده که در او آب دریا نبود؛ دیده ای ده که عزّ ربوبیت تو بیند، دلی ده که ذلّ عبودیت تو گزیند؛

نفسی ده که حلقه بندگی تو در گوش کند، جانی ده که زهر حکمت را به طبع نوش کند.

الهی! تو ساز که از این معلولان شفا نیاید، تو گشای که از تو ملولان کاری نگشاید.

الهی! ظاهری داریم شوریده، باطنی داریم در خواب؛ سینه ای داریم پر آتش، دیده ای داریم پر آب،

گاه در آتش سینه می سوزیم، و گاه در آب چشم غرق آب.

خواجه عبدالله انصاری

class="MsoNormal">در سوره انبیاء آیه 105 آمده است:

« وَ لَقَد کَتَبنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعدِ الذِّکرَ أَنَّ الأرضَ یَرِثُها عِبادِی الصّالِحُونَ؛ همانا در زبور پس از ذکر ( تورات ) نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد».

امام باقر ( علیه السلام ) فرمود:

« مقصود از بندگان شایسته ای که زمین را به ارث می برند، امام مهدی ( علیه السلام ) و یاران او هستند».

تفسیر قمی، ج2، ص52

همچنین در بخشی از آیه 86 از سوره هود آمده است:

« …. بَقِیهُ اللهِ خَیرٌ لَکُم إِن کُنتُم مُؤمِنِینَ؛ بقیه الله برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید».

امام باقر ( علیه السلام ) فرمود:

« وقتی ( امام مهدی علیه السلام ) ظهور کند بر دیوار کعبه تکیه زند و اولین سخنی که بر زبان جاری کند این آیه است. سپس می فرماید:« اَنَا بَقِیهُ اللهِ فی اَرضِهِ وَ خَلیفَتُهُ وَ حُجَّتُهُ عَلَیکُم؛ من « بقیه الله » در زمین و جانشین او و حجت او بر شما هستم.» پس هر کسی بخواهد بر او سلام کند گوید: « اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا بَقِیهَ اللهَ فی اَرضِهِ».

کمال الدین، ج1، باب 32، ص603، ح 16

و در سوره حدید آیه 17 فرموده است:

« اِعمَلُوا اَنَّ اللهَ یحیی الأرضَ بَعدَ مَوتِها قَد بَیَُنَّا لَکُمُ الایاتِ لَعَلَّکُم تَعقِلُونَ؛ بدانید خداوند زمین را پس از مرگ آن زنده می کند. ما آیات ( خود ) را برای شما بیان کردیم، باشد که بیندیشید».

امام صادق ( علیه السلام ) فرمود:

مراد این است که خداوند زمین را به واسطه عدالت حضرت مهدی ( علیه السلام ) در دوران ظهورش زنده خواهد کرد پس از آن که به سبب ستم سردمداران گمراهی مرده باشد.

الغیبه نعمانی، ص32

و نیز در سوره قصص آیه 5 می فرماید:

« وَ نِرِیدُ اَن نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ استُضعِفُوا فِی الارضِ وَ نَجعَلَهُم اَئِمَّهً وَ نَجعَلَهُمُ الوارِثینَ؛ و ما اراده می کنیم بر مستضعفان زمین، منُت نهیم و آنان را پیشوایان ( مردم ) و وارثان زمین قرار دهیم».

امام علی ( علیه السلام ) فرمود:

« مقصود ( از مستضعفان ) خاندان پیامبرند. خداوند پس از تلاش و رنجشان، « مهدی » این دودمان را برمی انگیزد و آنان را به اوج شکوه و عزت و اقتدار می رساند و دشمنانشان را به سختی ذلیل می سازد».

الغیبه طوسی، ص184، ح 143

class="MsoNormal">ضرورت دجال شناسی

پیامبر اعظم( صلی الله علیه و آله): « هر کس ظهور مهدی را دروغ پندارد، کافر گشته است و هر کس ظهور دجّال را نیز دروغ انگارد، کافر گشته است ».

کورانی، معجم احادیث الامام المهدی(علیه السلام)، ج 3، ص41، ح 389؛ المهدیُّ المنتظر، ص94

اهمیت دجّال شناسی

پیامبر اعظم( صلی الله علیه و له): « هر کس ظهور مهدی را انکار نماید، کافر گشته است؛ هر کس نزول عیسی را انکار نماید؛ کافر گشته است؛ و هر کس خروج دجّال را انکار نماید، کافر گشته است ».

کورانی، معجم احادیث الامام المهدی(علیه السلام)، ج3، ص40؛ فرائد السمطین، ج2، ص334.

عیسی مسیح(علیه السلام): قاتل دجال

امام محمد باقر (علیه السلام): « دوازدهمین امام هموست که عیسی بن مریم با اقتدا به نماز می گزارد¹…. و خداوند دجّال را به دست عیسی می کشد… آیا نمی نگری که عیسی با اقتدا به ما نماز می گزارد، در حالی که او پیامبر است. و این از آن روست که ما اهل بیت بر او فضیلت داریم² ».

1ـ شیخ صدوق، کمال الدین، ج 1، ص331، ح17؛ 2ـ تفسیر فرات کوفی، ص44

راهکار دجّال ستیزی: استقامت بر ولایت و برائت

امام موسی کاظم(علیه السلام): خوشا بر احوال شیعیان ما! همانان که در غیبت قائم ما به امامت و پیشوایی ما تمسّک می نمایند، و بر ولایت ما و برائت از دشمنان ما ثابت قدم می مانند. آنان از مایند و ما از آنان….. پس خوشا بر احوالشان، خوشا بر احوالشان، ایشان در روز رستاخیز همراه ما و هم درجه ما خواهند بود».

شیخ صدوق، کمال الدین، ج2، ص 361؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ج 51، ص 151، ح 6

راهکار دجّال ستیزی: توکل، انابه، استعاذه

پیامبر( صلی الله علیه و آله): « … همانا دجّال خواهد گفت: « من پروردگار شمایم»، پس هر کس انکار ورزد و بگوید:« دروغ می گویی، تو پروردگار ما نیستی! الله پروردگار ماست که فقط به او توکّل می کنیم و فقط به سوی او انابه و تضرّع می نماییم و از شرّ تو به او پناه می بریم»، پس در آن هنگام دجّال هیچ راه سلطه و غلبه ای بر آنان نخواهد یافت».

ابن حمّاد، الفتن، ج2، ص518، ح 1449؛ کورانی، معجم احادیث الامام المهدی، ج3، ص49، ح393

راهکار دجّال ستیزی: گناه گریزی

« فَاتَّقُوا الله مَا استَطَعتُم وَ اسمعُوا وَ اَطیعُوا؛ تا می توانید پروای الهی و پرهیز از گناه داشته باشید» تغابن، آیه 16

امام صادق(علیه السلام): « هر کس دوست دارد که در شمار اصحاب مهدی باشد…. براساس ورع و گناه گریزی عمل نماید».

نعمانی، الغیبه، ص200

راهکار دجّال ستیزی: سلوک مهدی

امام رضا (علیه السلام): « پروردگارا! سلوک ما را در راه هدایت به دست هدایت حضرت مهدی علیه السلام قرار بده…. و ما را در حزب او از قیام کنندگان به دستورش و صابران همراهش قرار بده… و در ساحت خدمت به آن حضرت دیگران را جایگزینی دیگران به جای ما بر تو آسان و بر ما بسیار گران است».

شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، دعای امام رضا (علیه السلام) برای امام زمان(علیه السلام)، پس از دعای عهد

راهکار دجّال ستیزی: خرد گرایی

امام زمان(علیه السلام): « گاهی کم خردان شیعه و کسانی که پر و بال پشه از دینداری آنان محکم تر و برتر است ما را آزار می دهند».

طبرسی، احتجاج، ج2، ص 289

انقلاب ایران: طلایه دار دجّال ستیزان

رسول خدا( صلی الله علیه و آله): « مردمی از شرق( ایران) قیام می کنند و زمینه را برای دولت جهانی مهدی آماده می سازند».

متقی هندی، کنزالعمال، ح38657

راهکار دجّال ستیزی: پرهیز از پرخوری و پرخوابی

پیامبر( صلی الله علیه و آله): «…. مبغوض ترین شما در پیشگاه خدا هر انسان پُرخواب، پرخور و پرنوش است».

نراقی، جامع السعادات، ج2، ص5

راهکار دجّال ستیزی: پرهیز از شک گرایی

امام زمان(علیه السلام): « هرگز شک به خود راه مده؛ زیرا شیطان دوست می دارد که تو شک می کنی!».

رجال کشّی، ج2، ص816

راهکار دجّال ستیزی: پرهیز از خلوت با نامحرم

پیامبر( صلی الله علیه و آله): « هیچ مردی با زن نامحرم خلوت نکند، چرا که سومین آن ها شیطان خواهد بود».

محدث نوری، مستدرک الوسائل، ج 14، ص266

راهکار دجّال ستیزی: پرهیز از ثروت جویی

پیامبر( صلی الله علیه و آله): « هر امتی گوساله ای( سامری) دارد که آن را می پرستد و گوساله ( سامری) امت من درهم و دینار( ثروت ) است».

الفردوس، ج3، ص338، ح5019

راهکار دجّال ستیزی: حلال خوری

پیامبر( صلی الله علیه و آله): « هر کس چهل روز از حلال بخورد، خداوند قلبش را نورانیت می بخشد و چشمه های حکمت را از دلش بر زبانش جاری کند».

جامع السعادات، ج2، ص178

راهکار دجّال ستیزی: پرهیز از سخنان شیطانی

امام جواد(علیه السلام): « هر کس به سخنان گوینده ای گوش فرا دهد، هر آینه او را عبادت کرده و پیرو او شده است، اگر گوینده از خدا بگوید، شنونده خدا را عبادت کرده است و اگر اززبان شیطان سخن بگوید، شنونده، شیطان را عبادت کرده است».

تحف العقول، ص336

راهکار دجّال ستیزی: پرهیز از ریاست طلبی و رباخواری

پیامبر( صلی الله علیه و آله): « بیشتر هراسم بر امتم از درآمدهای حرام، ریاست طلبی و رباخواری است».

الکافی، ج 5، ص124، ح1

راهکار دجّال ستیزی: پرهیز از حرام خواری

پیامبر( صلی الله علیه و آله): « عبادت کردن با وجود حرام خوردن، مثل ساختمان بنا نمودن بر شن زار است».

عدّهُ الدّعی، ص141

راهکار دجّال ستیزی: پرهیز از موسیقی حرام

امام صادق(علیه السلام): « خانه ای که در آن نوای موسیقی باشد از حوادث ناگهانی ایمن نیست، در آن دعا مستجاب نمی گردد و فرشتگان بر آن داخل نشوند».

مستدرک الوسائل، باب78

پیامبر( صلی الله علیه و آله): « موسیقی حرام، افسون زنا است».

علامه مجلسی، بحار الانوار، ج79، ص247، ح 26

امام صادق(علیه السلام): « غنا و موسیقی حرام، نفاق آور است».

علامه مجلسی، بحار الانوار، ج79، ص241، ح7

راهکار دجّال ستیزی: عفت گرایی

امام علی (علیه السلام): « کسی که در راه خدا جهاد کند و شهید شود،اجرش بزرگ تر از کسی نیست که بتواند گناه کند و عفت ورزد، انسان پاکدامن نزدیک است که فرشته ای از فرشتگان خدا شود».

ری شهری، میزان الحکمه، ح 13118

راهکار دجّال ستیزی: پرهیز از میگساری و قمار بازی

« إِنَّمَا الخَمرُ وَ المَیسِرُ وَ الأَنصابُ وَ الأزلامُ رِجسٌ مِن عَمَلِ الشَّیطانِ؛ همانا شراب و قمار و بت ها، پلیدی و از اعمال شیطانی است»مائده، آیه 90

پیامبر( صلی الله علیه و آله): « شراب گردآورنده گناهان و مادر تمام خبائث و کلید بدی هاست».

میزان الحکمه، ح5133

راهکار دجّال ستیزی: غیرت ورزی

امیر المؤمنین(علیه السلام): « چرا حیا، غیرت ورزی و محافظت از زنان خود نمی کنید. از این که زنانتان به سوی کوچه و بازار بروند و با مردان شهوت ران برخورد کنند؟!».

نراقی، جامع السعادات، ج1، ص264

راهکار دجّال ستیزی: پرهیز از حبّ دنیا و مظاهر آن

امام صادق(علیه السلام): « همانا اولین اموری که موجب تمرّد از خدا شد، شش چیز بود: دوستی دنیا، دوستی ریاست، دوستی خوردن، دوستی زن، دوستی خواب و دوستی راحتی و رفاه!».

علامه مجلسی، بحار الانوار، ج73، ص60، ح29