مراسم سوگواری به مناسبت فرا رسیدن
شهادت جانسوز « امام جعفر صادق علیه السلام ، مؤسس مذهب شیعه »
در مدرسه علمیه امام حسین علیه السلام چالوس
با حضور روحانیون شهرستانهای نوشهر و چالوس
روز یکشنبه 1392/06/10
از ساعت 6 غروب تا نماز مغرب
برگزار می گردد.
عن الرسول الاعظم (صلی الله علیه و آله): المهدی منا اهل البیت
گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی
گاهی اگر در چاه مانند پدر آه
اندوه مادر را حکایت کرده باشی
یا در لباس ناشناسی در شب قدر
نان و پنیر عشق قسمت کرده باشی
پس بوده ای و هستی و می آیی از راه
تا حق دل ها را رعایت کرده باشی
پس مردمک های نگاه ما عقیم اند
تو حاضری بی آنکه غیبت کرده باشی
لطفا من را بشناسيد! لطفا يك كم به من توجه كنيد!
راستي من رو مي شناسي؟! تا حالا از خودت، بله خودِ تو می گم، پرسیدی من کی هستم؟
بِذار یک راهنمایی بکنم. من خیلی بزرگم. اونقدر که بزرگ ترین و بی نهایت ترین وجود را در خودم جا می دم. تازه این موجود بی نهایت در یک عضو کوچک من جا می شه.
حالا منو شناختی؟ نشناختی! یک کم فکر کن….
یک راهنمایی دیگه!
من مثل یک پنجره ام که اگه اونو باز کنی محو زیبایی های دنیا و منظره درونش می شی.
من یک جوی آبم که اگه مثل یک برگ خودتو بهش بسپاری به اقیانوس می رسی.
من یک مسیرم، یک طریقم که اگه همراهم بشی هم قدم بشی به مقصد می رسی به خوشبختی می رسی. حالا فهمیدی من کی هستم؟
متوجه نشدی؟ یک کم تمرکز کن. حالا فهمیدی من کیم؟
بله درسته من خودِ توأم، جان توأم، اگر منو بشناسی اگر منِ خودتو بشناسی خدا رو، با همه صفاتش با همه جلالش با همه عظمتش با همه مهربانی و صفاتش با همه با حالِش توی یکی از کوچک ترینِ عضوت یعنی قلبت جا می دی، مگه نشنیدی که آن استاد بزرگ گفته قلب حرم و خانه خداست. دیدی چقدر تو بزرگی برای اینکه (من) داری! دیدی (من) چقدر مهمم قدر (منِ) بدون و غیر از خدای بزرگ کسی دیگه رو توش جا نده و صاحب خونه نکن. اگر منِ خودتو بشناسی حتما خدا رو می شناسی.
بله! منِ تو یک پنجره است که وقتی قفل سنگینش باز بشه آن چه نادیدنی است آن بینی.
منِ خود تو دست کم نگیر به چشمت توجه کردی که با همه کوچکی و ظرافتش کوه رو توی خودش جا می ده بدون اینکه کوچکش بکنه.
باور نمی کنی حرفمو قبول نداری! دلیل می خوای!؟
چه دلیلی بهتر از حرف امیر عاشقان و دلدادگان امام علی (علیه السلام) که فرمود: « هر کس خود را شناخت خدا را شناخت ».
دیدی من چقدر بزرگم!
حالا دست بکار َشو دور و برت جمعََ و جور کن کمر همت ببند که بریم.
می پرسی کجا بریم؟ بریم که (من) پیدا کنیم؛ بریم اونو بشناسیم.
می پرسی چطور بشناسیم؟ می گی منِ خود تو گم کردی توی بازار گرم دنیا، توی آرزوهای بلند، یک جایی توی سالهای از دست رفته، خوب این که کاری نداره بر می گردیم پیداش می کنیم و می شناسیم، می ببینیم! چطوری؟
راهنمایی می خوای! حالا یک کم فکر کن شاید بهت گفتم!
فعلاً تو خمارش بمون
بعضی ها اشتباه می کنند و منو هدف قرار می دن در حالی که (من) مسیر رسیدن به هدفم؛ نه خود هدف.
ف. مشکات
30مرداد روز جهانی مسجد گرامی باد
از آن هنگام که ایرانیان دروازه دلهای خود را به روی آیین اسلام ناب محمدی گشودند ، هنرمندان این مرز و بوم بسیار کوشیدند تا متعالی ترین گونه هنر خود را درساخت بناهایی به کار گیرند که مآمن روح و دل و جان خسته آدمی است .آنها با نهادن خشت بر روی خشت و کاشی برروی کاشی پله پله راه را برای معراج دلها ی عاشق به سوی معشوق گشودند .آبی عرش را بر رو ی کاشیها کشیدندو نقش و نگارها را به نشانه شجره های روضه رضوان و ریاحین آن که مأمن و سرای پرهیزگاران درست کردار است ،ترسیم کردند تا بهشتی کوچک بر رو ی زمین نقش بندد: بهشتی که شاید نشان از دلتنگی اعقاب آدم(ع)دارد:دلتنگی ناشی از تبعیدی از بهشت عدن که تنها با یک وسوسه رخ داد. حال آنکه در این بهشت کوچک می توان تنها با یک دم یاد پروردگار دوباره به آن بهشت جاوید پیوست . می توان با محمل عبادت و دعا از ثری به ثریا پرکشید.و سرمست از باده وصل ،سبک و خالی شد و باردیگر برای نبرد با مصائب زندگی آماده ومهیا گردید.
مسجد پایگاه انسجام و یکپارچگی مسلمانان است و نماز جماعت و تشکیل صفوف به هم فشرده نمازگزاران به خوبی بیانگر هماهنگی و انسجامی است که حضور درمسجد فراهم می آورد. در اینجاست که افراد نمازگزار همچون قطره های آب به یکدیگر می پیوندند تا دریایی از اتحاد را به نمایش در آورند..همه در کنار یکدیگر در برابر پروردگار یکتا روبه سوی یک قبله می کنند ولب به حمد و ثنای آن یگانه نازنین می گشایند.و هماهنگ با یکدیگر سرود توحید را زمزمه می کنند.
*********
بنابراین امروزه مساجد باید محلی برای رشد و شکوفایی نسل کودک,نوجوان و جوان ما باشد…اگر میخواهیم مدیران و مسئولان متعهد و با ایمانی داشته باشیم,باید بیش از پیش به مساجد اهمیت دهیم و آن را مرکزی برای تجمع و تبادل نظر و ایجاد نشست های علمی,فرهنگی و سیاسی قرار دهیم.
“نمایی از برخی مساجد که در طول تاریخ در کشورهای اسلامی بنا شده است”
نگاهش را به دیواری دوخته بود…
قطرات اشک از چشمانش سرازیر شد و تا پهنای صورتش را خیس کرد… دلش به یکباره لرزید، ناگاه زبان دلش باز شد…
خدایا! این همه سال انتظار و … دیوار …
وای بر غربت بقیع، باید خون گریه می کردم اما مگر می شد؟!
و این بار صدای خشن شرطه های بی دین وهابی همان نگاه به دیوار را نیز از من گرفتند.
و من ماندم با تصویری که از بقیع در ذهنم نقش بسته بود. تصویری که نگذاشتند حتی از دور نظاره گرش باشم.
خدا کند که مادرم حضرت زهرا (سلام الله علیها) شاهد این همه غربت نباشد!!!
بقیع یعنی یک دنیا دلواپسی، بقیع یعنی اشک خون بر دل داغدار مدینه.
بقیع را فقط بقیع می شناسد و بس.
بنده گمنام
