مدرسه علمیه امام حسین ( علیه السلام )چالوس

t-size: large;">

شب ميلاد مولا علي (ع) در كنار سنگر نشسته بود و قرآن مي‌خواند، مؤذن سنگر اطلاعات عمليات بود، و فرمانده‌ي يك تيم اطلاعاتي. چند دقيقه بيشتر به اذان نمانده بود كه خمپاره‌اي در آغوشش گرفت.
برادر شهيد «سيد مهرداد نعيمي» دو مزار ساخته‌اند، يكي در محور مقدم طلائيه و ديگر در زادگاهش صومعه‌سرا، كه هر مزار، بخشي از بدنش را به يادگار در خويش مي‌فشارد.
من پاره‌هاي گوشت و حتي موهاي جو گندمي سيد را روز بعد از شهادتش در همان طلائيه ديدم؛ وقتي كه نصف سالم جسدش را شب پيش با خود به معراج برده بودند. دو _ سه روز بعد در وصيت‌نامه‌اش چنين خواندم:

«خداوندا! از تو مي‌خواهم كه هنگام شهادت، پيكرام را هزاران تكه كني، تا هر تكه‌اي، تكه‌اي از گناهانم را با خود ببرد».

منبع :كتاب كرامات شهدا -  صفحه: 58

راوي : عبدالرضا رضايي ‌نيا