مدرسه علمیه امام حسین ( علیه السلام )چالوس

m>نکاتی درباره حُسن خُلق و معاشرت

حُسن خُلق محبوب ترین و ارزشمندترین عمل نزد خدا پس از واجبات الهی است.

ارزش حُسن خُلق

رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله و سلم} فرمود: در ترازوی عمل آدمی در روز قیامت، چیزی برتر از حسن خلق نهاده نمی شود؛[1] نیز فرمود: در ترازوی عمل چیزی سنگین تر از خلق نیکو نیست.[2]

امام صادق ^{سلام الله علیه} فرمود: مؤمن، پس از واجبات، عملی محبوب تر از خوشرفتاری با مردم، بر خدا عرضه نکرده است.[3]

آثار خوشخویی

امام صادق ^{سلام الله علیه} فرمود: نیکی و خوشخویی سرزمین را آباد می کنند و بر عمر آدمی می افزایند؛[4] نیز فرمود: خوشخویی عامل جلب دوستی است.[5]

پاداش خوشخویی

قرب الهی: امیر مؤمنان ^{سلام الله علیه} فرمود: هیچ چیزی همانند خوش اخلاقی موجب قرب الهی نمی شود.[6]

از رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله و سلم} پرسیدند: بیشترین چیزی که موجب ورود به بهشت می گردد چیست؟ فرمود: تقوای الهی و خوش اخلاقی.[7]

قرب به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم : رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله و سلم} فرمود: نزدیک ترین شما به من و بهره مندترین شما از شفاعت من در روز قیامت، راستگوترین، امانت دارترین، خوش اخلاق ترین و نزدیک ترین شما به مردم است.[8]

پوشش گناهان: امام صادق ^{سلام الله علیه} فرمود: چهار چیز است که در هر کس باشد ایمانش کامل است و هر چند از سر تا قدمش گناه باشد از قدرش نکاهد و آن، راستگویی، امانتداری، حیا و خوش اخلاقی است.[9]

نکته: پیام این حدیث این است که این صفات چهارگانه در هر کسی باشدسبببازداشتن او از گناه و کامل شدن ایمانش می شود.

دستیابی به پاداش نماز و روزه: رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله و سلم} فرمود: انسان مؤمن با حسن خلق خویش به درجه روزه دار شب زنده دار می رسد.[10]

دستیابی به پاداش جهاد: امام صادق ^{سلام الله علیه} فرمود: خدا در برابر حسن خلق بنده اش، به او پاداش مجاهدی را می دهد که در راه خدا پیوسته، شب و روز، جنگیده باشد.[11]

آثار بد خویی

رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله و سلم} فرمود: بد اخلاق، خود را به سختی می اندازد.[12]

امیر مؤمنان ^{سلام الله علیه} فرمود: خانواده فرد بد اخلاق از او خسته و بیزار می شوند؛[13] همچنین فرمود: روزی فرد بد اخلاق تنگ می شود.[14]

رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله و سلم} فرمود: بد اخلاقی عمل را تباه می کند، چنان که سرکه عسل را تباه می کند.[15]

به رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله و سلم} گفته شد: فلان زن روزها روزه می گیرد و شب ها را به عبادت می پردازد؛ ولی بد اخلاق است و همسایگانش را با زبان می آزاراد. فرمود: در او خیری نیست. او اهل آتش است.[16]

پی نوشتها:

1 ـ الفقیه، ج 4، ص 412 .

2 ـ الکافی، ج 2، ص 99 .

3 ـ عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص37 .

4 ـ الکافی، ج 2، ص 100 .

5 ـ الکافی، ج 2، ص 100 .

6 ـ الزهد، ص 30 .

7 ـ الکافی، ج 1، ص 27.

8 ـ روضة الواعظین، ص 377 .

9 ـ عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 38 .

10 ـ الامالی، صدوق، ص 508 .

11 ـ الکافی، ج 1، ص 99 ـ100 .

12 ـ عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص37 .

13 ـ الکافی، ج 2، ص 101 .

14 ـ الأمالی، طوسی، ص 512 .

15 ـ تحف العقول، ص 512 .

16ـ غررالحکم، ص 264 .

17 ـ عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 37 .

18 ـ تنبیه الخواطر و نزهة النواظر، ج 1، ص 90 . ( بر گرفته از مفاتیح الحیات )